
Brahim Ibish AVDYLI:
Vjersha të veçanta
(Hyrje e përgjithshme)
Bëj pyetje:
-Pse i quaj „vjersha të veçanta“ këto vargje, e jo poezi lirike?
Sepse:
-Jo vetëm se nuk janë në këtë nivel, por më shumë u ngjajnë vjershave të dalura me dufin e ironisë e satirës.
-Do t`i përpunoj edhe më tutje, nëse ka nevojë…
Pyetja e dytë:
-Pse i “botoj” në faqen time (Web Seite)?
Sepse:
-Janë mësuar t`i shfrytëzojnë ata që i fillojnë vargimet e veta prej tyre, prej të tjerëve, e jo prej vetvetes. I nxjerri në këtë faqe, sepse e mbajnë emrin e mbiemrin tim; adresën; kohën, etj.
E vetmja, është dhe kjo gjë:
-Po t`i kishin treguar se prej kujt janë influencuar dhe prej cilës thënie të lexuar i kanë “pjellur” vargjet e tyre, nuk kishte probleme aq të mëdha.
-Nuk ka absolutisht ose fare pak kritikë komparative (krahasuese) mbi ndikimin e vargjeve apo të personave, ose të mjediseve /periudhave të një kombi, e le të mos flasim më tepër, të cilët dinë të bëjnë vërejtjet e tilla e krahasuese.
Shkurt:
-Meqë këto tri vjersha i trajtojnë tri çështje të tjera dhe të rëndësishme, po i botoj në këtë Web. Le të jenë aty...
ARENA E FJALËVE
Arena e fjaleve përplaset mbi Kosovë
zhgënjimin e thellë e përbij vazhdimisht me dhunë
thellohet hendeku i pazakonshëm mbi mua
e çdo gjë kthehet kundër meje deri në pafundësi
si thonjtë prej mishit mi ndajnë të shtrenjtit e mi
pos motit të kohës, i cili e fsheh pak Diellin
që të mos më tronditë me nxehtësinë e rrezeve,
jam i betuar si fëmijë para energjisë kozmike
Diellit që perëndon, kuq si gjaku, iliro-shqiptar
se do të mbroj të Drejtën me fjalë të urta të së Vërtetës
e çdo gjë që merr frymë në fytyrë më përplaset
me gënjeshtra të paturpshme nga rrënjët e fjalëve
poli-atika e bën të veten me kundërshtime të fakteve
partitë e vërtitin të Drejtën përkundër rezistencës
që vie si kundështim i fakteve në odiseadën e dhembjes
nuk ka komb kosovar, komb islamist, egjiptian e të tjerë
të gjithë e flasin shqipen, të parën gjuhë simbolike
e nuk e njohim origjinën e tyre nga paranoida
turq paska në Prizren, ndonëse quhen Gashi e Shala
por ndjehen “turqeli” në të drejtën e mohimit të origjinës
i kanë mësuar disa fjalë të përgjysmuara prej hamamit
e prej atjehit ia kanë mësyer të zhdukin përmendoret
nëpër qytet, sikur nuk janë së bashku në zhdukje...
Shkimtarë sa të duash ke, edhe pseudoshkencëtarë,
Unioni i Shoqatave të Shkrimtarëve e bënë të veten,
në të gjitha anët i turren kombit pa fije të turpit të fjalës
gënjeshtrat dalin të veshura me rrobe të arta të ëngjujve
kalërojnë me kokën lartë si të kenë zbritur nga qielli
anglishten e përqapin si për të treguar se ecin me kohën
edhe pse anglishtja si të tjerat është gjuhë konvertuale
gjuhën e nënës e të babës e lënë në mugëtirën e ditëve
fetë janë besimet e lira të njeriut e nuk i ndërrojnë genet
një cungu të malit mund t`i besojsh në rast se të përgjigjet
e kjo ka të bëjë me vetëdijen, gjakun tuaj nuk e ndërron
të gjithë na gënjejnë me të holla të fshehura nëpër rrugë
kontakti i parë me ta të bjen erë të prishtë të tradhëtisë,
a u dashka të dalin nga vetja e të mos e ndjejmën duhmën
apo të qartemi nga natyra, të shprishemi, e gjeneza e jonë
ta ndërrojmë gjakun, gjuhën, lindjen e vdekjen, gjeneologjinë
dhe të bëhemi robot, pa numër, por të mos quhemi shqiptar
të mos kemi turpe, pastaj t`i tregojmë botës se jemi të paguar
për të gënjyer nga armiqte tanë të përbetuar, me të holla...
Shume të tjera dënime na presin kur e flasim të Vërtetën
gabimi i parë është gënjeshtra, gabimi i shtatë vrasja pa faj
jemi pak me të Drejtën, e aspak nuk na i përfillin koha fjalët
mundohen të na zhdukin nga Jeta, bota e medimeve tona
kush e di se në secilin shekull apo në cilën kohë kemi jetuar
a para Krishtit apo pas Krishtit ose në cilin milenium tjetër,
me frymën e fundit i kemi zhveshur këto vargje nga figurat
nuk e di as cila qenie jam në arenën e madhe të ndjenjave...
Pra, arena e dhembjeve tona është arena e madhe e fjalëve
e padyshim edhe nga rrapllimat e viteve të kobta nëpër fjalë,
do të vendoset ndonjë fragment kolosal te varri i të vërtetës!

(E vendosur në faqen time, 25.10.2019)