Brahim (Ibish) AVDYLI:

 

 

 

 

DERISA MA SHTRYDHIN SHPIRTIN NËPËR VARGJE

 

 

Resë sime, Besjana (Agron) Rama-Avdyli

që vdiç tragjikisht në ora dy e gjysmë të natës,

e na i la pa nënë dy fëmijët e saj dhe babën e tyre

nëpër duar të shtetit- me dhembje të thellë-

 

                                  Autori.

 

Jam shkrumuar nëpër male nga zjarri i pranverës së djegur

desh më plasi zemra e ndrydhur nëpër dihamat e moteve

nuk mund të ndali lotët e kujtimit nëpër pyjet e mia të vetmisë

e thekshëm u lutem ditëve të mia

                          që t’i bien më tutje lëkurës së regjur të zemrës

mijëra goditje i kam përjetuar nëpër gufimet e vokta të gjakut

infarktet e zemrës janë të huaja për orën e njohjes së përceptimit

kur të gjitha dramat, tragjeditë e komeditë e jetës janë provuar

sa të ngatërrohet e ardhmja e kohës me botën e Dante Aligerit!...

 

 

 

A janë të huaja kullat e dhembjes së madhe që u ngritë befas

dhe më morën rrotull të gjitha cunamet, i shembën prap godinat

i vetëm dhe i gjallë kam mbetur nëpër botën e dalur prej vargut

të gjithë u ndanë prej meje e nuk i kam nxjerrur jashta mendjes

simbolika zbehet në fjalorin e ditëve të mbetura pa traditën e vet

nuk e di a ka më tepër fjalë të teptisura në ujvarën time të vajit

e kujtimet e thella më ngehin përjetimeve të vokta në të dy botët

bota paralele është mbi botën e këtushme dhe vështirë arrihet

trupi është i përkohshëm e zotrat e mundojnë aq sa të munden

zotrat e mëdhenj i gjykojnë si fakt të përdaljes jashtë vetes

                                                                               e nëpër Yje

të cilat na e shtrydhin portokallim e jetës tërësisht

                                                            e nuk mund të ndalen!...

 

Ti, besën ua kishe dhënë njëherë fëmijëve të dritës që të rriteshin

kur dolët në banesën e fundit nuk e patët si mburojë shpirtin tim

ndoshta shkelët në dërrasë të zezë kobimeve të ëndërrimit tuaj

e biri im nuk e dinte se po e qëllonte ashtu jetën tënde Besjanë,

askush nuk e dëgjoj një britje tuajën në ora dy e gjysmë të natës

e tri ditë mjaftuan vetëm për t’u shlyer ngjyrat e emrit tuaj vetiak

që të mos e njohë dikush pikën e kalimit nga bota e përkoshme

jashtë diapazonit të ekzistencës suaj e përtej jetës së miradisë

sado që pesë minuta iu deshën lodrimit të demonëve të vdekjes!...

 

 

 

Koha e mbështjellë në një memranë të padukshme të kujtimeve

përditë na rrjedhë nga një ujore lotësh prej qiellit të mendimeve

unë nuk e di se kur ndalet zjarri i përpëlitjeve të elegjive tona

për gojën tuaj që nuk lëvizte fare nëpër shkrepëtimat e përplasjes

sepse ia kishe dhënë besën Zotit të Madh për të gjitha vuajtjet,

në dash trishtimin e lotëve shterre e në dash të pamurit në errësire

për mua ishe si vajza ime Fitorja nëpër shkreptimat e këngës

e kurrë nuk mund të ndali lotët për ty, djalin tim e fëmijët tuaj

e fundit është Melodia, të cilën do t’a mbaj nëpër roginat e fjalëve,

 

ti, shtrydhma shpirtin e mëndafshtë të kësaj regëtime të vajtimit

se brendia e elegjive tona të degdisjes nuk përmbytet ndër valë!...

 

 

 

E marrë nga RTV Fontana, me 17 mars 2022:

 

“E vrara nga burri në Zvicër u varros në Kosovë, dy familjet s’janë në

gjak. Është varrosur Besjana Rama, 32 vjeçarja që u vra në Zvicër të

shtunën. Ceremonia u zhvilllua në vendlindjen e saj në Shishman të

Gjakovës... Gjatë varrimit, familja e saj u deklaruan se nuk janë në

hasmëri me familjen e të dyshuarit. Ndërsa vrasja u arsyetua me

probleme psiqike të dhëndërit, për të cilat thonë se nuk kishin njohuri

më parë, e as vajza e tyre nuk i’u kishte treguar për ndonjë problem…”